The journey continues..

Onze laatste update kwam uit Henderson Bay, alweer meer dan een week geleden. De dagen zijn werkelijk voorbij gevlogen. Dagen waarin wij veel moois hebben gezien, ervaren en beleefd. Het leven in New Zealand bevalt prima....wat een prachtig land. Inmiddels begrijpen wij waarom New Zealand door velen als een van de beste reisbestemmingen ter wereld wordt gezien. Tijdens de lange roadtrips en wandelingen kijken wij vaak onze ogen uit.....de diversiteit in landschap is enorm. Het ene moment sta je op een vrijwel verlaten, met zwart zand bedekte kuststrook, het andere moment sta je oog in oog met een in een dichtbegroeid stuk tropisch bos verscholen 40m hoge waterval. Met name het stuk rond Tirangi en Lake Taupo (midden van het Noorder-eiland) waar wij de afgelopen dagen verbleven is prachtig. Niet voor niets zijn hier vele scènes opgenomen voor zowel de Lord of The Rings als de Hobbit trilogie. Tess en ik hadden het geluk om Lake Taupo te mogen aanschouwen tijdens een heavy regen/onweersbui.....mooi om te zien hoe de kleur van het meer in slechts enkele seconden veranderde van helder lichtgroen naar blauw naar donker grijs. Tijdens deze wolkbreuk verscheen er een opening in het wolkendek en zag de zon kans er een straal helder zonlicht doorheen te sturen...........wat natuurlijk weer prachtige plaatjes opleverde. Lang konden wij er echter niet van genieten.....want toen herinnerden wij ons dat onze pas gewassen kleren buiten hingen om te drogen en deze wolkbreuk nou niet bepaald zou bijdragen aan het droogproces. Gelukkig voor ons bleven wij de bui net voor....en konden wij onze was weer schoon en droog in onze backpacks opbergen. Tess en ik hebben een aantal dagen geleden de keuze gemaakt om de beroemde highlights en de hieraan gekoppelde daytours voor een groot deel links te laten liggen en New Zealand op onze eigen wijze te ontdekken en ervaren. Af van de geëffende paden en ver weg van de hordes toeristen. Een keuze waar wij tot nu toe nog geen spijt van hebben! Niet dat de schrijvers van onze reisbijbel de "Lonely Planet" er geen kaas van gegeten hebben....maar laat ik het zo stellen: op de meeste plaatsen waar dit boekwerk je naar toestuurt, voel je je nou niet bepaald lonely! Ook de afgelopen week zijn wij er weer in geslaagd om een aantal bijzondere slaapplaatsen te bemachtigen....zo verbleven wij o.a. in een houten lodge, hoog op een heuvel boven het stadje Te Kuiti. Met name in de morgen, wanneer de mist optrok uit het dal, is het heerlijk ontspannen wakker worden. Maar het meest bijzondere was toch wel onze overnachting in een oude vervallen schoolbus in Pukekawa. Deze nacht, ver weg van de bewoonde wereld met alleen de duizenden sterren en cicaden die ons gezelschap hielden, zal ik niet snel vergeten. Als toetje werden wij vanmorgen ook nog eens getrakteerd op een prachtig uitzicht op de vallei voor/onder ons.......

Life is Great! Tot laterrrrrrr.........